Omdat je de helft van de tijd niet doorhebt dat je een appje hebt gekregen, of altijd snel door groepsapps scrolt omdat je honderden gemiste berichten hebt, mis je soms nogal wat. 9 van de 10 keer wordt er vooral onzin besproken in de groepsapp met je vriendinnen, maar net wanneer jij weer eens niet meekrijgt wat er allemaal gezegd wordt, is de informatie belangrijk. Als het onderwerp in het ‘echt’ aan bod komt, vraag je je altijd af waarom iedereen hier al van op de hoogte is. ‘Dit hebben we op Whatsapp al besproken’… Oeps, gemist.
Eens in de zoveel dagen plan jij een momentje in om al je ongeopende chats even te bekijken. Je ziet dat je op de helft gewoon niet hebt gereageerd, terwijl jullie soms midden in een gesprek zaten. Als je alles weer hebt weggewerkt, begint het daarna gewoon weer opnieuw. Voor je het weet heb je alweer tien ongeopende chats. Waar blijven die berichten toch vandaan komen?!
En als je dan eindelijk, na dagen, reageert op een appje, bied je altijd je excuses aan. ‘Sorry dat ik nu pas reageer!’, of ‘Wow, helemaal vergeten te reageren’, zijn bijvoorbeeld berichtjes die jij regelmatig stuurt. Appen is geen verplichting, maar toch voelt het alsof je door niet te reageren weinig aandacht aan de ander besteed. Dan toch maar even een excuses maken.
Jij vindt appjes maar onhandig, en vindt bellen een veel makkelijker manier om te communiceren. Met een telefoontje kun je goed uitleggen wat je bedoelt, en komt de boodschap ook beter over dan wanneer je appt. Laat staan van die mensen die twinig appjes sturen om één boodschap over te brengen.
Omdat jij niet zo’n held bent in WhatsApp, kun je je er soms vreselijk aan storen dat anderen dit wel zijn. Als je met vrienden bent, kunnen zij het niet laten om zo snel mogelijk op een berichtje te reageren. Gevolg? Je zit tijdens een vriendinnenavondje constant tegen de achterkant van een telefoon aan te kijken. Hoe irritant!