Love

Confession: “Ik wil het uitmaken met mijn partner, maar we wonen samen”

Julie
After film

Samenwonen met je lover; sommigen kunnen niet wachten om samen met hun partner het behang uit te kiezen, meubels te selecteren, en zelfs te kibbelen over welke bank perfect past in jullie nieuwe stekje. Samenwonen wordt vaak beschouwd als de ultieme stap in een relatie. Het idee om de dagelijkse ups en downs van het leven te delen met je lover van wie je houdt, lijkt een droom als je helemaal verliefd bent. Maar wat als die droom plotseling verandert? Dat was precies wat Emma overkwam. Want hoe beëindig je je relatie als jullie samenwonen?

Confession

“Ik ben al zo’n 3 jaar samen met mijn vriend Luca. We hebben een half jaar geleden besloten om samen te wonen en dat ging in het begin heel goed. We hebben onze favoriete plekjes in de stad ontdekt, en we kennen elkaar door en door. Maar de waarheid is dat ik me al een tijdje niet meer gelukkig voel. En nu sta ik op een kruispunt waar ik niet weet welke richting ik moet kiezen. Ik wil niet langer doorgaan met een relatie waar ik niet meer gelukkig van wordt, maar ik weet ook niet hoe ik het moet beëindigen. We wonen samen, we hebben samen herinneringen opgebouwd en ik kan me niet voorstellen hoe ik zonder hem zou moeten leven.”

Liefde op het eerste gezicht

“We hebben elkaar leren kennen op een huisfeestje in ons dorp. Het was liefde op het eerste gezicht. Ik geloofde daar nooit zo in, maar toen ik Luca zag veranderde dat meteen. We hadden dezelfde interesses, hij was lief en super grappig. Hij stond omringd door zijn vrienden, en we hadden oogcontact. Er was duidelijk een soort spanning tussen ons die we beide voelden. Ik was een beetje verlegen om zelf op hem af te stappen, maar gelukkig hoefde ik dat niet te doen. Hij kwam recht op me af, alsof hij wist dat ik daar stond te twijfelen. Het voelde als een sprookje toen we uiteindelijk onze nummers uitwisselden en besloten om elkaar beter te leren kennen, en 2 maanden daarna was het officieel. Luca bracht kleur in mijn wereld op een manier die ik nooit voor mogelijk had gehouden. Met hem voelde alles lichter, levendiger en ik voelde me kalmer als ik met hem was. Ik had nog nooit zoiets gevoeld en ik kon niet wachten om nog meer onvergetelijke momenten met hem te delen. Nu zijn we zo’n 3 jaar verder, we wonen samen en alles is veranderd.”

Verandering

“Het begon langzaam, kleine barstjes in onze relatie die ik probeerde te negeren. Maar hoe langer ik ze negeerde, hoe groter ze werden. Ik wilde steeds minder en hij wilde juist steeds meer. Onze gesprekken voelen verplicht, onze interesses lopen steeds meer uiteen en ik voel me verstikt in de routine van ons dagelijks leven. Hij heeft het constant over onze toekomst samen en hoe hij niet kan wachten om samen een gezinnetje te stichten. Ik heb het geluk gehad om iemand als hem te vinden, hij is respectvol, leuk, zorgzaam en aantrekkelijk, en hij lijkt echt van me te houden, maar om de een of andere reden ben ik niet gelukkig.
Ik zie er een beetje tegenop om hem te zien als ik thuiskom. Op een vreselijke manier denk ik dat het pure luiheid is, alsof een relatie gewoon nog een taak is die ik moet doen, en daarom kan ik er niet echt met iemand over praten. De meeste meiden zouden een moord doen voor een vriendje als hem, ik neem het absoluut voor lief, en ik denk echt niet dat ik iemand als hem verdien als ik weet dat ik niet zoveel van hem hou als hij van mij houdt. Ik denk gewoon dat het hebben van een vriendje een verantwoordelijkheid is waar ik misschien niet klaar voor ben?”

Uitmaken

“Hij zegt voortdurend al deze geweldige dingen over me en praat over me alsof ik zijn droommeisje ben. Hij is alles wat ik wilde in een vriendje, stel je voor wat een standaard droomjongen zou zijn en hij past waarschijnlijk in de beschrijving. Ik betwijfel of ik ooit iemand beter dan hem kan vinden, dus het heeft echt geen zin waarom ik alleen maar kan denken aan wanneer/hoe ik het met hem uit kan maken. Ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet eerlijk is om te blijven, alleen maar omdat ik bang ben voor verandering. Ik moet eerlijk zijn tegenover mezelf en tegenover Luca.
Maar hoe vertel ik hem dat ik niet meer van hem houd op de manier waarop ik dat ooit deed? Hoe vertel ik hem dat ik weg wil, terwijl we ons leven samen hebben opgebouwd? We hebben veel moeite gestoken in ons appartement. We zijn nu pas klaar met het verbouwen van ons appartement en ik ben echt blij met het resultaat en het interieur. Moeten we dan gaan bepalen wie welke spullen krijgt, en wie waar gaat wonen? Er komen allemaal vragen in me op en ik word er zenuwachtig en bang van. Ik weet dat ik moedig moet zijn en eerlijk moet zijn, hoe pijnlijk het ook zal zijn. Ik moet het uitmaken, voor ons beiden. Maar ik ben bang voor de pijn die zal volgen, voor de leegte die zal achterblijven. Ik weet dat het de juiste beslissing is, maar dat maakt het niet minder moeilijk.”
 
 

Must reads 👀

Lifestyle

‘Ben je altijd zo stil?’ en 5 andere zinnen die introverts niet willen horen

CharlotteCharlotte
herkenbaar-introverts

5 dingen die introvert té vaak horen

Wij introverts hebben het soms best zwaar. We staan liever niet in het middelpunt van de aandacht, trekken ons iets meer terug in grote gezelschappen, en zijn al helemaal niet van plan om onze stem boven de rest uit te laten komen. Dat betekent echter niet dat we deze vijf opmerkingen nog nooit eerder hebben gehoord. Sterker nog, we horen ze continu! Of we nu bij een feestje zijn, een vergadering op het werk, of gewoon op bezoek bij famillie, deze zinnen komen altijd weer terug. Hier zijn de vijf meest voorkomende opmerkingen die wij, introverts, regelmatig voor onze kiezen krijgen – zucht.

1. “Doe niet zo saai”

Saai? Dat introverte mensen over het algemeen iets meer op zichzelf zijn en zich meestal wat stiller gedragen in sociale bijeenkomsten, betekent zeker niet dat ze saai zijn! Integendeel, terwijl extraverte mensen vaak handelen op impulsieve invallen, hebben wij introverts onze volgende stap zorgvuldig doordacht. Is dat saai? Wij vinden van niet. Terwijl extraverten druk bezig zijn met de buitenwereld, hebben wij de tijd genomen om na te denken, te reflecteren en creatief te zijn.

Onze stilte is vaak een teken van diepgaande gedachten en innovatieve ideeën. Dus, saai? Absoluut niet! We hebben misschien een andere aanpak, maar dat maakt ons zeker niet minder interessant.

2. ”Waarom ben je zo stil?”

Een vraag die introverte mensen maar al te vaak horen, en laten we eerlijk zijn, het is geen favoriet. Het suggereert dat stil zijn iets negatiefs is, terwijl voor introverten stilte juist een natuurlijke en comfortabele staat is. Stil zijn, betekent niet dat ze niets te zeggen hebben of zich ongemakkelijk voelen. Vaak zijn introverten diepe denkers die graag luisteren en observeren voordat ze hun mening delen. Ze genieten van rustige momenten en hechte gesprekken, in plaats van luidruchtige bijeenkomsten en oppervlakkige praatjes.

3. ”Vind je het goed als ik iemand meeneem?”

Nee! Introverten houden veel meer van één-op-één gesprekken dan van groepsgesprekken. Diepe, betekenisvolle gesprekken winnen het altijd van oppervlakkige small talk. Als er ineens meer mensen aan het gesprek meedoen, kan dat voor een introvert best lastig zijn. Ze hebben namelijk wat meer tijd nodig om te reageren, en in een groep is die kans vaak kleiner omdat iemand anders al snel het woord overneemt. Maar eerlijk, met zijn tweeën is het toch ook supergezellig?

4. “Ik had niet verwacht dat je zo aardig was”

Dit is een opmerking die introverten helaas maar al te vaak horen. Het lijkt te suggereren dat een rustig of terughoudend karakter gelijk staat aan onaardig zijn, wat natuurlijk helemaal niet klopt! Introverten hebben vaak een warme, vriendelijke persoonlijkheid die pas echt zichtbaar wordt in een comfortabele, rustige omgeving. Ze zijn misschien niet altijd de luidruchtigste in de kamer, maar dat betekent niet dat ze minder aardig of sociaal zijn.

5. “Ben je verlegen?”

Hoewel verlegenheid en introversie vaak in één adem worden genoemd, zijn het eigenlijk twee verschillende dingen. Verlegenheid draait om een gevoel van angst, nervositeit of ongemak in sociale situaties, vooral bij interacties met vreemden of in groepen. Mensen die verlegen zijn, vermijden vaak sociale situaties uit angst voor afwijzing of kritiek. Aan de andere kant is introversie een persoonlijkheidskenmerk dat draait om de voorkeur voor rustige omgevingen en de neiging om energie te halen uit alleen zijn of activiteiten die individueel worden uitgevoerd. Introverte mensen kunnen wel van sociale interacties genieten, maar hebben ook tijd nodig om op te laden na periodes van sociale activiteit – duh!

Beeld: Netflix | You