Real life

Jane (31): ‘Geen enkele moeder moet zoiets meemaken’

heftig-verhaal

Girlscene.nl gaat over fashion en beauty, allerlei happy dingen. Helaas zijn er soms ook minder leuke dingen in het leven en die passen goed in onze rubriek ‘lifestyle’. Want vervelende en heftige dingen horen helaas bij het leven. Sommige meiden hebben wel iets meegemaakt en willen hun heftige verhaal graag met jullie delen.

Heftige weeën

Ik was 20 weken zwanger van mijn tweeling, nooit ergens last van gehad, niet ziek of misselijk. Ook met mijn zoon en dochter was niks mis. Tot op een zaterdag, de dag dat alles veranderde. ‘s Nachts verloor ik een klein beetje bloed, en had ik buikpijn. Ik snelde naar het ziekenhuis, waar ik een echo kreeg. Niks aan de hand zeiden ze. Er werd een inwendige echo gemaakt en kwamen tot de conclusie dat ik al twee centimeter ontsluiting had. Alle alarmbellen gingen rinkelen! Ik werd gelijk naar de verloskamers gereden, waar er wat testen werden gedaan. Ik werd gelijk aan het infuus gelegd en kreeg weeënremmers toegediend.
Ik werd naar de afdeling gereden, het werd me al vrij snel duidelijk gemaakt dat dit geen goede zaak was en dat mijn kinderen het waarschijnlijk niet zouden redden. Tenzij de weeënremmers zouden gaan helpen en mijn lichaam daarna gewoon rustig zou blijven. Helaas was dat niet het geval. Ik kreeg zulke heftige weeën en had last van bloedverlies, er werd nu echt serieus gevreesd en die weeën werden alleen maar erger en erger.

Pijnlijke beslissing

Ik had zo’n ontzettende pijn! Ik kreeg een morfinespuit, maar het mocht niet baten. Gelijk daarna kreeg ik een ruggenprik. Ik lag inmiddels weer op de afdeling en er werd een echo gemaakt. Mijn dochter was inmiddels al helemaal ingedaald, ze kon er ieder moment uitkomen. Vanaf dat moment was duidelijk dat mijn dochter het niet zou gaan halen. Ze gingen er alles aan doen om mijn zoon wel te redden. Want hoe ze ook lagen, ze waren rond aan het zwemmen, trappelen en met elkaar aan het spelen. Als mijn dochter geboren zou worden zouden ze direct haar navelstreng afknippen, zodat mijn zoon wel kon blijven leven. Het was een pijnlijke beslissing. ‘s Middags werd mijn dochter gehaald en ik kon niet stoppen met huilen.

Geen overlevingskans

Mijn kinderen zouden met slechts 20 weken geen overlevingskans hebben. Ik heb gebeden, gesmeekt. Waarom mijn kinderen? ‘s Nachts werd ik wakker omdat ik iets uit me voelde vallen en ja hoor. Mijn dochter Jenaira Maya was geboren. Ik moest schreeuwen en huilen. De gynaecoloog kwam naar me toe en zei, sorry Keisha, we hebben slecht nieuws voor je. Ook mijn zoon zou het niet gaan halen. Ik zou die avond twee kinderen verliezen. Ik moest persen, mijn ouders hielden mijn handen vast. En mijn zoon, Jasairo Sisinio werd geboren.
Allebei mijn kinderen zijn gestorven in het geboortekanaal. Mijn kinderen hebben er dus niks van gemerkt en hebben tot op het laatste moment samen gespeeld, springlevend in mijn buik. Mijn kinderen werden gelijk in een dekentje gewikkeld en mochten bij mij. Het waren prachtige kindjes, engeltjes. Echte baby’s, met alles erop en eraan. Geen enkele moeder moet dit meemaken, ik mis mijn kindjes nog ieder moment van de dag.

Must reads 👀

Lifestyle

‘Ben je altijd zo stil?’ en 5 andere zinnen die introverts niet willen horen

Charlotte
herkenbaar-introverts

5 dingen die introvert té vaak horen

Wij introverts hebben het soms best zwaar. We staan liever niet in het middelpunt van de aandacht, trekken ons iets meer terug in grote gezelschappen, en zijn al helemaal niet van plan om onze stem boven de rest uit te laten komen. Dat betekent echter niet dat we deze vijf opmerkingen nog nooit eerder hebben gehoord. Sterker nog, we horen ze continu! Of we nu bij een feestje zijn, een vergadering op het werk, of gewoon op bezoek bij famillie, deze zinnen komen altijd weer terug. Hier zijn de vijf meest voorkomende opmerkingen die wij, introverts, regelmatig voor onze kiezen krijgen – zucht.

1. “Doe niet zo saai”

Saai? Dat introverte mensen over het algemeen iets meer op zichzelf zijn en zich meestal wat stiller gedragen in sociale bijeenkomsten, betekent zeker niet dat ze saai zijn! Integendeel, terwijl extraverte mensen vaak handelen op impulsieve invallen, hebben wij introverts onze volgende stap zorgvuldig doordacht. Is dat saai? Wij vinden van niet. Terwijl extraverten druk bezig zijn met de buitenwereld, hebben wij de tijd genomen om na te denken, te reflecteren en creatief te zijn.

Onze stilte is vaak een teken van diepgaande gedachten en innovatieve ideeën. Dus, saai? Absoluut niet! We hebben misschien een andere aanpak, maar dat maakt ons zeker niet minder interessant.

2. ”Waarom ben je zo stil?”

Een vraag die introverte mensen maar al te vaak horen, en laten we eerlijk zijn, het is geen favoriet. Het suggereert dat stil zijn iets negatiefs is, terwijl voor introverten stilte juist een natuurlijke en comfortabele staat is. Stil zijn, betekent niet dat ze niets te zeggen hebben of zich ongemakkelijk voelen. Vaak zijn introverten diepe denkers die graag luisteren en observeren voordat ze hun mening delen. Ze genieten van rustige momenten en hechte gesprekken, in plaats van luidruchtige bijeenkomsten en oppervlakkige praatjes.

3. ”Vind je het goed als ik iemand meeneem?”

Nee! Introverten houden veel meer van één-op-één gesprekken dan van groepsgesprekken. Diepe, betekenisvolle gesprekken winnen het altijd van oppervlakkige small talk. Als er ineens meer mensen aan het gesprek meedoen, kan dat voor een introvert best lastig zijn. Ze hebben namelijk wat meer tijd nodig om te reageren, en in een groep is die kans vaak kleiner omdat iemand anders al snel het woord overneemt. Maar eerlijk, met zijn tweeën is het toch ook supergezellig?

4. “Ik had niet verwacht dat je zo aardig was”

Dit is een opmerking die introverten helaas maar al te vaak horen. Het lijkt te suggereren dat een rustig of terughoudend karakter gelijk staat aan onaardig zijn, wat natuurlijk helemaal niet klopt! Introverten hebben vaak een warme, vriendelijke persoonlijkheid die pas echt zichtbaar wordt in een comfortabele, rustige omgeving. Ze zijn misschien niet altijd de luidruchtigste in de kamer, maar dat betekent niet dat ze minder aardig of sociaal zijn.

5. “Ben je verlegen?”

Hoewel verlegenheid en introversie vaak in één adem worden genoemd, zijn het eigenlijk twee verschillende dingen. Verlegenheid draait om een gevoel van angst, nervositeit of ongemak in sociale situaties, vooral bij interacties met vreemden of in groepen. Mensen die verlegen zijn, vermijden vaak sociale situaties uit angst voor afwijzing of kritiek. Aan de andere kant is introversie een persoonlijkheidskenmerk dat draait om de voorkeur voor rustige omgevingen en de neiging om energie te halen uit alleen zijn of activiteiten die individueel worden uitgevoerd. Introverte mensen kunnen wel van sociale interacties genieten, maar hebben ook tijd nodig om op te laden na periodes van sociale activiteit – duh!

Beeld: Netflix | You